به گزارش روابطعمومی سازمان تات؛ آقایی با اشاره به اینکه منابع ژنتیکی نقشی تعیینکننده در حوزههای مختلف مانند تولید غذا، دارو، بهداشت، صنایع زیستی و انطباق با تغییرات اقلیمی دارند، گفت: «از حدود ۳۵۰ هزار گونه گیاهی شناساییشده در جهان، فقط ۸۰ هزار گونه در کشت و کار تجاری بهکار میروند و تنها ۲۰۰ گونه سهم مستقیمی در تأمین غذای انسان و دام دارند؛ این نشان میدهد دامنه استفاده بشر از تنوع زیستی چقدر محدود شده است.»
وی تهدیدات پیشروی منابع ژنتیکی را گسترده و نگرانکننده دانست و افزود: «تخریب زیستگاهها، آلودگی منابع، ورود گونههای مهاجم، تغییر کاربری اراضی و سادهسازی اکوسیستمهای زراعی از جمله خطراتی هستند که تنوع زیستی را در معرض تهدید قرار دادهاند.»
رئیس مرکز ملی منابع ژنتیکی کشور با اشاره به اهمیت تصویب قانون حفاظت و بهرهبرداری پایدار از منابع ژنتیکی، بیان کرد: «اگرچه قوانین متعددی از سال ۱۳۴۶ تا ۱۴۰۰ در این حوزه تصویب شده، اما خلأ یک قانون اختصاصی احساس میشد که نهایتاً در سال ۱۳۹۶، قانون جامع حفاظت و بهرهبرداری از منابع ژنتیکی با پیگیریهای طولانی تصویب شد.»
به گفته وی، در اجرای این قانون، آییننامهای مشتمل بر ۹ ماده و ۶ تبصره تدوین شده و تاکنون چهار دستورالعمل اصلی از جمله موافقتنامههای انتقال منابع، صدور مجوز بهرهبرداری پژوهشی، استفاده تجاری و صادرات، تدوین و توسط وزیر جهاد کشاورزی ابلاغ شده است.
آقایی همچنین از تدوین فهرست منابع ژنتیکی قابل صدور خبر داد و افزود: «این فهرست بهزودی ابلاغ خواهد شد و مبنای صدور مجوز صادرات منابع ژنتیکی کشور قرار میگیرد.»
وی در ادامه از نقش شورا و سامانه ملی مدیریت منابع ژنتیکی سخن گفت و بیان کرد: «تمام دستگاههای اجرایی موظفاند منابع ژنتیکی تحت مالکیت یا مدیریت خود را در این سامانه ثبت کنند. همچنین نسخه جامع پشتیبان منابع ژنتیکی در حال تدوین است و فاز مطالعاتی آن آغاز شده است.»
رئیس مرکز ملی منابع ژنتیکی، با اشاره به ارتباطات علمی با دانشگاهها و حمایت از پروپوزالهای تحقیقاتی در حوزه منابع ژنتیکی و تنوع زیستی، گفت: «جلسات نخبگانی با دانشگاهها برگزار شده و زمینه همکاری علمی و پژوهشی گستردهای با دانشجویان و اعضای هیئت علمی فراهم شده است.»
وی در پایان با تأکید بر ضرورت مشارکت همه نهادها و دستگاههای اجرایی در حفاظت از این ثروت ملی، افزود: «وظیفه مرکز، هماهنگسازی اقدامات است و دستگاههای اجرایی مکلف به اجرای دقیق شرح وظایف قانونی خود در زمینه شناسایی، حفاظت، ثبت، احیا و بهرهبرداری پایدار از منابع ژنتیکی هستند.»
